به گزارش دامپزشک نیوز_ دکتر عبدالله سالاری دکتری تخصصی اکولوژی و مدیریت حیات وحش و مدیرعامل انجمن حامیان و پژوهشگران حیات وحش اظهار کرد: طبق بررسی ها و نمونه برداری ها از منطقه، بوتولیسم عامل تلفات پرندگان شناخته شده است.
وی متذکر شد: البته روایت های مختلف دیگری هم مطرح است؛ از جمله اینکه صیادان و شکارچیان به خاطر اینکه اجازه منتفع شدن از این زیست بوم و منطقه را نداشتند سم یا کودهای شیمیایی در حجم های بالا در تالاب ریختند و عامل مرگ و میر بودند، علاوه براین “پاستارلوز” نیز یکی دیگر از بیماری های مطرح در این خصوص بود.
مدیرعامل انجمن حامیان و پژوهشگران حیات وحش افزود: “میانکاله” واقع در نزدیکی بهشهر و شرق استان مازندران به عنوان یکی از اصلی ترین و مهمترین زیستگاه پرندگان مهاجر در شمال کشور محسوب می شود، این نقطه از سال 1348 به عنوان منطقه حفاظت شده شناخته شد و در سال 1353 نیز به ثبت جهانی رسید و پس از انقلاب نیز به عنوان پناهگاه حیات وحش و در یونسکو نیز به عنوان ذخیره گاه زیست کره در برنامه انسان و کره مسکون شناخته شد.
سالاری در رابطه با دلیل اهمیت این زیستگاه بیان داشت: “میانکاله” یک مرز زیستگاهی در دریای مازندران و تالاب های آب شیرین منطقه است و به دلیل تنوع بالای زیستگاهی آن شاهد تنوع گونه ای و زیستگاهی منطقه هستیم.
وی ادامه داد: پرندگان با برودت هوا در عرض شمالی کره زمین به سمت مناطق گرم تر مهاجرت می کنند و وارد این منطقه می شوند و عبور می کنند و وجود مرزهای حفاظتی هم به خاطر اهمیت بالای این منطقه است.
دکتری تخصصی اکولوژی با بیان اینکه “چنگر” بیشترین تلفات را در بین پرندگان داشته گفت: چنگر به سمت مناطق کم عمق حرکت می کند اما فلامینگو در منطقه میانی است و بررسی انتشار سم و عامل بیماری زا در این منطقه و اینکه این سم ماهی ها و آبزیان را تحت تاثیر قرار نداده نیز بسیار مهم است.
سالاری با تصریح بر غفلت سازمان محیط زیست از تحقیق و پژوهش بیان کرد: تحقیق و پژوهش یک اصل اساسی در مدیریت حیات وحش است اما سازمان به این حوزه ورودی نمی کند.
مدیرعامل انجمن حامیان و پژوهشگران حیات وحش در پایان مطلب گفت: دلیل بی هوازی شدن منطقه برای ایجاد باکتری بوتولیسم هنوز مشخص نیست و نیاز به بررسی بیشتری دارد تا حداقل در سالهای آینده شاهد چنین اتفاقی نباشیم.
منبع: رادیو گفت و گو
انتهای پیام/