به گزارش خبرنگار دامپزشک نیوز- مقاله دکتر امیرعلی امیری سرپرست گروه تحقیق شرکت دانش بنیان ماکیان دام پارس، درباره اثرات داروی گیاهی «ایمونوپروپوفیت» در مجله معتبر All about feed، یکی از معتبرترین مجلات آنلاین صنعت خوراک دام و طیور جهان منتشر شده است.
در ادامه ترجمه این مقاله را از نظر می گذرانید:
اثرات داروی طبیعی گیاهی (ایمونوپروپوفیت) بر پاسخ سیستم ایمنی طیور در مقابله با ویروس حاد نیوکاسل
مقدمه
طیور در طول دوره پرورش با عوامل استرس زای بسیاری مواجه می شوند. این عوامل می توانند سبب تغییرات هورمونی، کاهش مصرف خوراک، تغییر در متابولیسم مواد مغذی و مهار عملکرد سیستم ایمنی شوند. بیماری های عفونی به عنوان تهدیدی جدی در صنعت طیور محسوب می شوند که سبب کاهش سلامت حیوان و ضررهای اقتصادی می گردند. در صنعت طیور بیماری ها بوسیله واکسیناسیون و آنتی بیوتیک ها با هرد دو هدف پیشگیری و درمان کنترل می شوند. بطور واقع بینانه، واکسن ها نمی توانند سبب محافظت صد در صدی گله هایی که تحت شرایط فارم واکسیناسیون شده اند بشوند. پرندگان واکسینه شده ممکن است به علل مختلفی از جمله استرس، بیماری های همزمان، دز ناکافی، روش نامناسب تجویز، عدم تجدید دز واکسن، شرایط اقلیمی و … بطور کارآمدی به واکسن ها پاسخ ندهند. همچنین استفاده نامناسب از آنتی بیوتیک ها سبب تجمع باقیمانده های سمی و مضر در گوشت و تخم مرغ شده که خود از طریق ایجاد واکنش های آلرژیک و انتقال عفونت های میکروبی مقاوم به آنتی بیوتیک، سلامت مصرف کنندگان را به خطر می اندازد. همگی این عوامل سبب شدند نیاز به یافتن جایگزین های مناسب جهت کنترل بیماری های در طیور بیش تر از پیش مورد توجه قرار گیرد.
بیماری نیوکاسل Newcastle disease (ND) یکی از مهمترین بیماری های عفونی در طیور می باشد. اگرچه واکسیناسیون مناسب سبب ایجاد ایمنی و جلوگیری از ابتلا به بیماری خواهد شد اما سبب جلوگیری از تکثیر و دفع ویروس نمی شود که این امر سبب ایجاد منبعی از بیماری خواهد شد.
استفاده از ترکیبات طبیعی به عنوان عواملی برای تقویت سیستم ایمنی سابقه تاریخی طولانی دارد. هم اکنون نیز داروهای گیاهی به عنوان تعدیل کننده عملکرد سیستم ایمنی استفاده می شوند و پتانسیل جایگزینی با داروهای شیمیایی رایج را دارا می باشند.
گیاه سرخارگل (Echinacea purpurea) به دلیل دارا بودن خواص تنظیم کنندگی عملکرد سیستم ایمنی یکی از نوید بخش ترین ترکیبات گیاهی موجود است.
این گیاه سبب افزایش فعالیت ماکروفاژ ها، سلول های کشنده طبیعی (NK cells)، نوتروفیل ها، لنفوسیت های B و افزایش تولید سایتوکاین ها می شود. گیاه شیرین بیان (Glycrrhiza glabra) دارای خواص ضد التهابی، ضد ویروسی و تنظیم کننده عملکرد سیستم ایمنی می باشد.
این گیاه از طریق بهبود پاسخ های ایمنی سلولی و همورال سبب تقویت سیستم ایمنی طیور و جلوگیری از ابتلا به بیماری های ویروسی می شود. پروپولیس (Propolis) ماده رزینی چسبناکی است که توسط زنبورها از گیاهان جمع آوری شده و در ترکیب با آنزیم های بزاقی شان تولید می شود. پروپولیس حاوی ترکیبات متنوعی مانند پلی فنول ها، فلاونوئیدها، فنولیک اسیدها، کافئیک اسید و استرهای آنها می باشد که دارای خواص ضد باکتریایی، ضد ویروسی، ضد قارچی، آنتی اکسیدانی، محافظت کننده از کبد و تقویت کننده سیستم ایمنی می باشد. در سال های اخیر، دانش مرتبط با مکانسیم اثر پروپولیس بر عملکرد سیستم ایمنی پیشرفت چشمگیری داشته است. بسیاری از مطالعات نشان داده اند که پروپولیس سبب افزایش فعالیت ماکروفاژها، تقویت عملکرد سلول کشی در سلول های NK ، و تحریک ترشح آنتی بادی ها می شود.
در این مطالعه اثر داروی طبیعی گیاهی ” ایمونوپروپوفیت”، حاوی عصاره های گیاهان سرخارگل، شیرین بیان و عصاره پروپولیس، بر عملکرد سیستم ایمنی طیور مورد ارزیابی قرار گرفت.
روش مطالعه
60 قطعه جوجه تجاری یک روزه به 6 گروه تقسیم شدند. پرندگان در گروه های A و B ، از 5 روزگی تحت درمان با داروی گیاهی حاوی عصاره های سرخارگل، پروپولیس و شیرین بیان (250 میلی لیتر در 1000 لیتر آب آشامیدنی) قرار گرفتند. واکسیناسیون بر علیه بیماری نیوکاسل در گروه های A تا D، با استفاده از live bivalent B1-H120 (spray) در یک روزگی، Inactivated bivalent ND+AI (intramascular) &clone-selected Lasota strain (eye drop) در 8 روزگی، IBD (drinking water) در 16 و 23 روزگی و Lasota (drinking water) در 18 روزگی، انجام شد. گروه های E و F به عنوان گروه های کنترل در نظر گرفته شده و تحت هیچ گونه درمان دارویی و واکسیناسیون قرار نگرفتند. تمامی گروه ها در سن 35 روزگی با ویروس حاد نیوکاسل ( Ck/ir/Amol/2019 – ICPI=1.9) چالش داده شدند. چالش با ویروس در گروه های A، C و E از طریق تزریق درون عضلانی و در گروه های B، D و F از طریق تماس انجام شد. جهت ارزیابی عملکرد سیستم ایمنی همورال، اندازه گیری تیتر آنتی بادی علیه ویروس نیوکاسل با روش(Hemagglutinaton Inhibition) HI انجام شد و بدین منظور خونگیری از تمامی گروه ها در روزهای 4 ، 21، 28، 35 و 42 روزگی صورت گرفت. همچنین به منظور ارزیابی درصد محافظت و دفع (Shedding) ویروس، از تمامی گروه های مورد آزمایش در روزهای 3، 7 و 10 پس از چالش، نمونه سوآب کلوآک (Cloacal-swab) و سوآب نای (Tracheal-swab) تهیه شد و حضور یا عدم حضور ویروس با تکینک RT-PCR با استفاده از پرایمرهای Kant (1997) مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج
در سن چهار روزگی (قبل از شروع دارو)، میانگین تیتر آنتی بادی در تمامی گروه‌ها یکسان و برابر 14/5 بود. همچنین تیتر آنتی بادی در گروه های کنترل تا سن 35 روزگی (قبل از چالش با ویروس) تفاوتی نداشت. در 21، 28 و 35 روزگی، تیتر آنتی بادی در گروه های واکسینه شده بیشتر از گروه های کنترل بود و گروه های درمان شده با داروی ایمونوپروپوفیت (Immuno Propophyt) بالاترین تیتر آنتی بادی را داشتند (p<0.05). همچنان که در 35 روزگی، تیتر آنتی بادی در گروه های A و B به میزان یک لگارتیم از گروه های C و D بیشتر بود. نتایج مربوط به بررسی شدینگ ویروس به دنبال چالش با ویروس حاد نیوکاسل، در گروه‌های مختلف در جدول 1 نشان داده شده است.
در گروه کنترل که چالش از طریق تزریق صورت گرفته بود، نشانه های بیماری از روز دوم بعد از چالش نمایان شد و همگی جوجه ها در روز سوم تلف شدند و نتایج مربوط به نمونه های کلوآک و نای آنها دفع ویروس را نشان داد. در گروه کنترل با چالش تماسی، علائم بیماری از روز پنجم بعد از چالش نمایان شدند و از روز هفتم تا دهم تمام پرنده‌ها تلف شدند. بررسی های مربوط به شدینگ ویروس در این گروه نشان داد 67% نمونه های کلوآک و 100% نمونه های نای در روز هفتم بعد از چالش آلوده به ویروس بودند. در این گروه در روز دهم بعد از چالش فقط دو مورد از جوجه ها زنده بودند که در نمونه کلوآک هر دو پرنده و در نمونه نای یکی از آن ها دفع ویروس مشاهده شد. در گروه های واکسینه شده که تحت درمان قرار نگرفتند به دنبال چالش با ویروس حاد از طریق تزریق، در روز هفتم بعد از چالش، در 30% نمونه های نای دفع ویروس وجود داشت در حالی که در گروه های واکسینه تحت درمان با ایمونوپروپوفیت، (چه در چالش با روش تزریقی و چه از طریق تماس) ویروس نیوکاسل در نمونه های نای و کلوآک مشاهده نشد. درصد محافظت در گروه های واکسینه شده، صد در صد بود و هیچ گونه علائم بیماری و تلفاتی در این گروه ها مشاهده نشد.
بهبود عملکرد سیستن ایمنی
نتایج نشان داد، مصرف داروی گیاهی ایمونوپروپوفیت موجب بهبود عملکرد سیستم ایمنی از طریق افزایش تیتر آنتی بادی در پاسخ به واکسیناسیون علیه ویروس حاد نیوکاسل شد (شکل 1). همچنین در هنگام مواجهه جوجه ها با ویروس حاد نیوکاسل، استفاده از این دارو سبب جلوگیری از تکثیر و شدینگ ویروس شد. لذا مصرف ایمنوپروپوفیت جهت ارتقای سیستم ایمنی طیور در تقابل با بیماری های ویروسی خطرناک همچون نیوکاسل، بهبود عملکرد واکسن ها و کاهش دفع ویروس حاد از پرندگان واکسینه شده که سبب کاهش نرخ انتشار و موارد وقوع بیماری می گردد، موثر می باشد.
********
برای مشاهده این مقاله در مجله All about feed اینجا را کلیک کنید.
برای دریافت PDF این مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید.
immunopropophyt article in allaboutfeed magazine
انتهای پیام/