به گزارش خبرنگار دامپزشک نیوز_مجید موافق قدیری رئیس انجمن صنایع خوراك دام، طیور و آبزیان ایران در گفتگو با نشریه معتبر All ABOUT FEED مهم‌ترین برنامه‌های ایران برای مدرنسازی صنعت خوراک دام، طیور و آبزیان و نیز واردات و صادرات محصولات این صنعت را تشریح کرد.
در ادامه گزیده‌ای از مهم‌ترین بخش‌های این مصاحبه را می‌خوانید. با دامپزشک‌نیوز همراه باشید.
ظرفیت سالانه تولید در صنعت خوراک دام ایران چقدر است و چشم‌انداز شما برای تولید در سال ۲۰۳۰ چیست؟
ظرفیت تولید سالانه صنعت خوراک حیوانات در ایران ۲۱ میلیون تن در سال است. بااین‌حال حجم تولید واقعی در سال ۲۰۱۹، ۱۱ میلیون تن بود. ۶.۳ میلیون تن از این مقدار به خوراک دام، ۴.۲ میلیون تن به خوراک طیور و ۴۰۰ هزار تن به خوراک آبزیان مربوط می‌شود. حدود ۱۰۰ هزار تن هم برای گونه‌های دیگری مثل شتر، شترمرغ، بوقلمون، حیوانات خانگی و … تولید شده است. به واسطه افزایش جمعیت، از صنعت خوراک دام، طیور و آبزیان انتظار می‌رود که تا سال ۲۰۳۰ ظرفیت تولید خود را به ۲۶ میلیون تن برساند. همچنین پیش‌بینی می‌شود که ۲۰۰ کارخانه در کشور تاسیس شود و ظرفیت تولید آنها معادل ۷ میلیون تن خواهد بود. دولت می‌خواهد در سال ۲۰۲۳ تولید خوراک توسط مزارع را ممنوع کند. دولت با تدارک تسهیلات لازم و نیز مدرنسازی تجهیزات و خطوط تولید کارخانه‌ها، با قدرت از این صنعت حمایت می‌کند. علاوه بر این سالانه ۱۹.۵ میلیون تن محصول کشاورزی و باغی تولید می‌شود. صنایع غذایی سالانه ۵ میلیون تن ضایعات دارند اما همه آن به مصرف حیوانات نمی‌رسد. بااین‌حال سال گذشته از ضایعات پسته، نیشکر، خرما و گوجه برای تغذیه دام استفاده کردیم، بنابراین این یکی از مهم‌ترین اقداماتی است که در راستای توسعه پایدار برمی‌داریم.
چرا دولت می‌خواهد در سال ۲۰۲۳ تولید خوراک توسط مزارع را ممنوع کند؟
مثل کشورهای دیگر در ایران هم موضوعاتی مثل امنیت خوراک دام، رصد سلامت و توسعه پایدار از طریق چرخه عرضه، موضوعات مهمی به شمار می‌آیند. همچنین اقتصاد ایران به سمت آزادسازی کامل حرکت می‌کند و ما از اقتصاد بدون نفت استقبال میکنیم. به همین دلیل دولت قصد دارد یارانه تولید را حذف کند و در نتیجه، تولید خوراک حیوانات در مزارع، دیگر توجیه اقتصادی نخواهد داشت بنابراین باید بدون هیچ مشوقی پایان یابد.
تحریم‌های آمریکا بر صنعت خوراک تاثیر سوء داشته است؟
نمی‌توان گفت که تحریم‌های ایالات‌متحده تاثیری روی این صنعت نداشته است. بدون شک روی صنعت خوراک دام، طیور و آبزیان تاثیر گذاشته و سرعت رشد را کند کرده است. میانگین رشد صنعت خوراک ایران ۱۱ درصد است. انتظار می‌رود که در سال ۲۰۳۰، ۸۰۰ کارخانه خوراک کار کنند. این از میانگین جهانی بیشتر است بااین‌حال از رقم برنامه‌ریزی شده خود عقب هستیم. دولت در حال حاضر به واحدهای تولیدکننده خوراک، یارانه می‌دهد و هرسال به ۳۰ واحد تولیدکننده، یارانه قابل‌توجهی اختصاص می‌دهد تا از فناوری روز استفاده کنند. با همکاری سازمان ملی استاندارد و وزارت جهاد کشاورزی تصمیم گرفته شده که از واردات ماشین‌آلات ضعیف به ایران جلوگیری شود.
ایران چگونه می‌خواهد در زمینه صنعت خوراک به سوی آزادسازی اقتصادی حرکت کند؟
اقتصاد ایران از اقتصاد نفتی فاصله گرفته و به سوی اقتصاد غیرنفتی حرکت می‌کند بنابراین همه یارانه‌ها حذف خواهد شد، نرخ ارز واقعی و تعرفه‌های واردات، حذف می‌شود. در ارتباط با صنعت خوراک هم، محدودیت‌های صادراتی کاهش می‌یاید و دولت از مداخله در قیمت‌گذاری محصولات پروتئینی دست بر می‌بردارد. همه این تدابیر باعث می‌شود که صنعت خوراک، نقش قدرتمندتری در اقتصاد ایران بازی کند. در حال حاضر همه محصولات کشاورزی یارانه دریافت می‌کنند. نرخ ارزی که دولت برای واردات تعیین کرده است به حال تمامی انواع خوراک حیوانات مفید است. هدف همه این تدابیر، کاهش قیمت محصولات پروتئینی است تا علی‌رغم تحریم‌ها، مصرف سرانه اقلامی مثل شیر، تخم‌مرغ و گوشت کاهش نیابد.
وضعیت در ارتباط با افزودنی‌هایی مثل اسیدهای آمینه چطور است؟ نوسانات ارزی مشکل خاصی ایجاد نکرده است؟
در سال ۲۰۱۹ ایران سالانه ۹۹ هزار تن اسید آمینه، مکمل و افزودنی خوراک دام، طیور و آبزیان از ۴۱ کشور (به ارزش ۳۰۰ میلیون یورو) وارد کرد. نوسانات ارزی مشکل خاصی بر سر واردات این اقلام ایجاد نکرده است. به‌هرحال به واسطه تحریم نظام بانکی ایران، در زمینه انتقال پول با مشکل مواجه شده‌ایم. کل تقاضا برای کنسانتره‌های دام ۳۸۰ هزار تن است که حدود ۱۵۰ هزار تن آن توسط کارخانه‌های صنایع خوراک ایران تولید می‌شود. افزودنی‌های خوراک دام در ایران عمدتاً از نوع معدنی و ویتامین هستند که ۶۵ هزار تن آن در کشور تولید می‌شود. کشاورزان ترجیح می‌دهند ویتامین و مواد معدنی را به‌صورت جداگانه خریداری کنند و آنها را ترکیب کنند. بازار کنسانتره ظرفیت قابل‌توجهی دارد. صنعت دام به ۶۰ هزار تن افزودنی خوراک نیاز دارد که ۱۰ درصد آن در داخل تولید می‌شود.
برای افزایش مواد اولیه تولید، مثل ذرت و جو تلاشی شده است؟
اکنون ۸۰ درصد مواد اولیه خوراک وارد می‌شود و رسیدن به خودکفایی در آینده نزدیک، بعید است اما با افزایش بهره‌وری و نیز کاهش ضریب تبدیل شیر، گوشت و تخم‌مرغ می‌توان از حجم واردات کاست. ایران ۱۷ درصد از ذرت مورد نیازش را در داخل کشور تولید و بقیه را وارد می‌کند. ایران ششمین واردکننده بزرگ ذرت است. در ارتباط با جو ۵۰ درصد نیاز خود را وارد میکنیم. ۴۰ درصد از کنجاله سویا را وارد میکنیم. در خصوص دانه‌های روغنی، دولت می‌خواهد به کاشت گیاهان جایگزین رو آورد.
وضعیت صادرات خوراک چگونه است؟ امسال چه مقدار صادر می‌شود و چشم‌انداز صادرات را چطور می‌بینید؟
در سال ۲۰۱۹ صادرات خوراک حیوانات به لحاظ وزنی ۱۳۹ درصد و از نظر پولی ۱۳۵ درصد رشد داشت. امروز محصولات خوراک دام به بیش از ۱۸ کشور منطقه صادر می‌شود. مقدار صادرات به ۲۴۰ هزار تن رسیده است اما تخمین زده می‌شود که نیاز بازار منطقه بیش از یک‌میلیون تن باشد. به دولت پیشنهاد کرده‌ایم که مشتریان خارجی یک سال مهلت پرداخت داشته باشند. علاوه بر این صادرات به اوراسیا، عراق و کشورهای حاشیه خلیج مثل قطر، عمان و کویت باید مشمول تعرفه ترجیحی شوند. همچنین مقامات گواهینامه ایزو، gmp و دیگر شرکت‌های استاندارد از سراسر جهان را دعوت کرده‌ایم که استانداردهای مربوط به صنعت خوراک ایران را به‌روزرسانی کنند. استاندارد واحدهای تولیدکننده در حال افزایش است و این ما را قادر به تولید خوراک باکیفیت‌تر و پیوستن به جمع صادرکنندگان بزرگ می‌کند.
ترجمه از شاپور پشابادی
انتهای پیام/