به گزارش خبرنگار دامپزشک نیوز- امروزه بیش از 100 نژاد گربه در دنیا شناخته شده است و باید بدانید که بیشتر گربه ها دورگه هستند. به طور کلی گربه ها را می توان در دو گروه کلی مو کوتاه و مو بلند تقسیم بندی کرد. پرشین کت نیز یکی از شناسه های کشور ایران به شمار می رود و از شهرت جهانی زیادی برخوردار است. در ادامه شما را با این گربه اصیل آشنا خواهیم کرد.
تاریخچه گربه ایرانی
گربه پرشین Persian cat یا آریایی یکی از قدیمی‌ترین نژادهای گربه است. عاشقان این نژاد بی‌نظیر به خوبی می‌دانند که این گربه زیبای موبلند، ریشه در مهد تمدن، بین النهرین یا مزوپوتامیا دارد که در گذشته بخشی از تمدن بزرگ پارسی بود. تمدنی که ایران عزیز ما از دل آن برخواسته است. موی بلند این نژاد احتمالاً در نتیجه تغییرات طبیعی بوده و ظاهر جالب و قابل توجه آن توجه اشراف زادگان ایتالیایی را در قرن 17ام جلب کرده است.
گربه‌های اصیل ایرانی امروزی، از نظر طول موها، رنگ و آناتومی از شباهت کمتری نسبت به همنوعان نخستین خود برخوردارند. این پدیده حاصل سال‌ها کوشش پی‌گیر در جفت کشی انتخابی این موجودات است. گربه‌های مو بلند از ایران به اروپا، به‌ویژه فرانسه، جایی که مورد توجه زیاد مردم قرار می‌گرفتند، برده می‌شدند. طبیعی‌دان فرانسوی Comet de Buffon کتاب Historie Naturelle خود را در سال ۱۷۵۶ میلادی نوشت. او در کتاب خود، به متنی از سده ۱۶ میلادی که به وسیله یک جهانگرد ایتالیایی به نام Pierto della vella نوشته شده، اشاره کرده‌است. این جهانگرد، گربه‌های مو بلند آن روز را توصیف کرده و بر این نکته تأکید نموده که آنها از منطقه‌ای در ایران به نام خراسان آمده‌اند.
او گفته آنها نژادی هستند با موهای بلند، نرم و شبیه ابریشم، مخصوصاً در قسمت دم. او همچنین آنها را به رنگ یک دست خاکستری تشریح کرده‌است که در بخش سر، کمی تیره‌تر بودند. از ویژگی دیگر این گربه‌ها، اهلی بودن آنها بوده‌است. Buffon ذکر کرده که جدا از رنگ، این نژاد دقیقاً مشابه نژادهایی بوده که در فرانسه Angora شناخته می‌شود. حدودا در همان دوره، نیکولاس کلاد فابری دوپیرس گربه‌های مو بلندی که در ترکیه پیدا کرده بود را به فرانسه وارد کرد. این گربه ها اصالتا آنگوراس که پایتخت آن زمان ترکیه بود نامیده شدند، جایی که اکنون به نام آنکارا شناخته می‌شود.
نژاد Angora نژادی بوده که در زمان‌های کهن‌تر به سفیدی رنگ مشهور بوده‌است، ولی در واقعیت آنها رنگ‌های مختلفی داشته‌اند. با این حال رنگ سفید آنها که نزد اشراف‌زاده‌های فرانسوی و اروپایی نگهداری می‌شدند، از محبوبیت بیشتری برخوردار بوده‌است. بعضی باور دارند که این دو در واقع از یک نژاد بوده‌اند. دیپلمات پرآوازه فرانسوی کاردینال ریشلیو از دوستداران فوق‌العاده گربه‌ها بوده‌است. شگفت این که او درست در زمانی می‌زیست که کلیسا خود از بزرگترین دشمنان گربه‌ها بوده و به دستور آنها، گربه‌ها را از بالای برج‌ها پایین می‌انداختند، می‌سوزاندند . Richelieu صاحب یک Chat Angora به نام Lucifer به رنگ سیاه بوده‌است.
به نظر می‌رسد که در آن روزگار بیشتر وضعیت صاحب گربه تعیین‌کننده این موضوع بوده که آیا گربه‌ها دارای روحی پاک، یا همنشین و هم قدم شیطان‌اند. Harrison Weir انگلیسی که از او به عنوان پدر نگهداری از گربه‌های خانگی یاد می‌شود، در اواخر قرن ۱۹ میلادی گفته که گربه‌ای دو رگه زیادی به عنوان نژاد روسی، Angora یا نژادهای ایرانی به فروش می‌رسیدند که این نکته به روشنی نشان می‌دهد که او به تفاوت میان گونه‌های ایرانی و Angora واقف بوده‌است. مشاهده تابلوهای نقاشی از گربه‌هایی که به همراه صاحبان خود در طول قرن ۱۸ میلادی به تصویر کشیده شده‌اند، تصویر واضحی از ظاهر گونه اصیل گربه ایرانی به ما می‌دهد و آنها خیلی شبیه Angoraهای امروزی بوده‌اند.
این بدین معنی است که آنها یک سر عادی گربه مانند با پوزه‌ای که به‌طور آشکار گُوه مانند است، دارند. آنها استخوان بندی خوبی داشتند ولی نه خیلی حجیم. موها خیلی بلند و ابریشمی، نه بیش از اندازه فشرده و نه پشم مانند بوده‌اند. در سال ۱۹۶۸ میلادی Chas Ross گفته جالبی را در کتاب Book Of Cats راجع به گربه‌های ایرانی ذکر می‌کند. با وجود این که او همانند ژرژ-لوئی لکرک کنت دو بوفون که در ۱۰۰ سال قبل از خود رنگ گربه‌های ایرانی را خاکستری می‌دانسته، ولی بر این نکته نیز تأکید می‌کرده که نژاد گربه ایرانی موهای بسیار بلند و ابریشمی، شاید بیش از نژاد Angora داشته‌اند.
او ادامه می‌دهد آنها بی‌اندازه آرام و ملایم از لحاظ رفتاری بوده و احتمالاً یکی از زیباترین این‌گونه بوده‌اند. به نظر می‌رسد که در آن دوران رنگ آنها، نه استخوان بندی آنها معیار اصلی افتراق بین گربه‌های اصیل ایرانی و گربه Angora بوده‌است. در هر صورت در آن زمان هیچ انجمنی برای گربه‌ها، هیچ کتابی برای جفت انداختن آنها و هیچ شجره نامه‌ای برای ارزشیابی آنها وجود نداشته‌است. اگر شخصی ادعا می‌کرده که دارای یک گربه ایرانی یا Angora است، هیچ‌کسی واقعاً نمی‌توانست خلاف ادعای او را ثابت کند (غیر از طریق رنگ آنها)، زیرا هیچ استاندارد و هیچ راهی برای نفی چنین گفته‌ای وجود نداشته‌است.
هیچ گربه‌ای از نژادهای وحشی وجود ندارند که موهای بلند داشته باشند، بنابراین باید پذیرفت که این ویژگی از یک جهش در گربه‌های مو کوتاه که شاید از مصر بوده‌اند ایجاد شده‌است. آب و هوای سردتر زمستانی ایران بقاء نسل فنوتیپ حاصل از چنین جهشی را امکان‌پذیر کرده‌است. و امروزه به عنوان حیوان خانگی لوکسی نگهداری می شوند. گربه ایرانی یکی از نمادهای فرهنگی ایران در بین جهانیان است. ملکه ویکتوریا نیز به گربه های ایرانی علاقه داشت و صاحب یک پرشین خاکستری بود. رنگ خاکستری گربه پرشین در اواخر دهه ۸۰ به شدت محبوب شد.
ویژگی های پرشین کت
نسل کنونی این گربه‌ها بسیار زیباتر از نسل گذشته آنهاست. گربه های پرشین اندازه‌های متوسط و بزرگی داشته که بدن عضلانی و به تکامل رسیده آنها را به رخ می‌کشد. معمولا پاهای کوتاهی دارند اما به این خاطر ظاهر قدرتمندشان را از دست نمی‌دهند. دارای صورت گرد و بزرگی هستند که چشم های درشت، آرام و دلنشین آنها، بارزترین خصوصیت چهره زیبایشان است. رنگ چشمانشان آبی یا نارنجی یا دو رنگ است .
این حیوانات بینی پهن و کوتاهی دارند که با قرار گرفتن در زیر چین خوردگی مرکز صورت و بین چشم‌ها، ظاهرزیبایی به آنها داده است. گوش‌های گربه‌های ایرانی کوچک و گرد بوده و منحنی‌های بدنشان را دنبال می‌کند. دم گربه های آریایی کوتاه و پشمالو است که از آن برای ابراز احساسات خود استفاده می کنند.
چشم‌های آنها بسیار حساس است. وقتی صحبت درباره پوشش این نژاد می‌شود می‌توان گفت که پرشین ها دارای پوشش کلفت، بلند و تجملی هستند که لمس آنان را دلنشین می سازد. عمر این گربه حدود ۱۰ سال است، اما در شرایط خوب تا ۱۹ سال هم می‌رسد. اندازه ی گربه های پرشین متوسط است و معمولا وزنی بین ۳ تا 6 کیلوگرم دارا هستند و متوسط قد پرشین کت 35 الی 45 سانتی‌متر می‌باشد.
خصوصیات اخلاقی گربه پرشین
محیط های پر سر و صدا چندان باب طبع گربه های پرشین نیستند. پرشین ها گربه‌های آرامی هستند که بیشتر به ثبات علاقه دارند تا تغییر. این گربه‌ها با چشم‌های درشت و صدای لطیف، دلنشین و آهنگین خود نیازهای بسیار ساده‌ای دارند: تغذیۀ منظم، کمی بازی و میزان زیادی عشق ونظافت روزانه. این گربه ترجیح می‌دهد منطقۀ تحت سلطۀ خودش را از ارتفاع بالا نظارت کند.
زمانی که شما در محل کارتان هستید یا در خانۀ به انجام کاری مشغولید، گربه پرشین شما روی یک صندلی یا تخت می‌نشیند و منتظر می‌ماند تا شما بالاخره به سراغش بروید و به او توجه کنید. یک گربه پرشین هیچگاه برای جلب توجه به شما خواهش نمی‌کند . آنها وقتی برای مدت طولانی تنها یا بدون مراقب باشند خوب رفتار نمیکنند.
آن ها خجالتی نیستند در واقع می توانند بسیار مستقل و حتی در مواردی حسابی پررو باشند. اگرچه آنها به خوبی با کودکان کنار می‌آیند اما بهترین گزینه خانه هایی هستند که دارای فرزندان بزرگتر باشند. آنها در نرم ترین محل خانه با چشمانی خمار می نشینند و زیر چشمی صاحبش را زیر نظر دارند. آنها فقط زمانی که بخواهند وعده ای غذا بخورند یا کمی بازی کنند یا سری به ظرف خاکشان بزنند کمی فعال می شوند.
تغذیه مناسب برای گربه پرشین
مواد غذایی آن باید غنی از اسیدهای چرب ضروری و ویتامین های لازم باشد. به سبب جلوگیری از هربال (جمع شدن توده مو در معده گربه) در گربه های خانگی باید دارای فیبر زیاد و چرب باشد. باید به صورتی باشد که از تشکیل سنگ های ادراری در بدن حیوان پیشگیری کند. باید کم کالری باشد تا از چاقی و به دنبال آن مشکلات قلبی و علایم ادراری آنها جلوگیری کند. باید حاوی مقداری گوشت مفید و خوش طعم باشد و باید دارای شکل خاص باشد.
سلامتی گربه ایرانی
گربه مذکور دارای بدن قوی نبوده و به دلیل تنبلی و همچنین داشتن موهای بلند، مستعد مبتلا شدن به انواع بیماری‌ها و جذب میکروب‌ها است. گربه پرشین نیاز به مراقبت زیاد داشته و باید هر چند ماه چکاپ کامل شود. هزینه‌های ناشی از سرپرستی این حیوان بالا بوده و به همین دلیل نیز بهتر است که آن را بیمه حیوانات کنید.
از عمده مشکلاتی که این گربه با آنها دست‌و پنجه نرم می‌کند : تنفس پر سرو صدا و سخت به دلیل سوراخ‌های کوچک بینی ، موقعیت قرارگیری چشم‌ها مانند عارضۀ چشم گیلاسی و برگشتگی پلک ، حساسیت به گرما و دمای بالا ، بیماری بزرگ شدگی قلب ، عفونت قارچی ، بیماری کلیوی که برای تشخیص آن به آزمایش‌های ژنتیکی نیاز است. همچنین بسیاری از گربه‌های ایرانی به دلیل ناهمخوانی بین دندان‌ها با درد دندان مواجه می‌شوند ، چشمان این گربه ها ممکن است به میزان زیادی ترشح کند و قارچ ،خارش، قرمزی و ریزش بی‌رویه مو از جمله بیماری های پوستی هستند که ممکن است برای این حیوان اتفاق بیافتند.
نگهداری و بهداشت پرشین کت
این گربه به دلیل تنبلی و کم‌تحرکی، از بهداشت مناسبی نیز برخوردار است اما موهای بلند این گربه موجب خواهد شد تا نیاز به رعایت بهداشت تا حد زیادی اهمیت یابد. پوشش آنان به شانه کشی روزانه نیازمند است تا از ایجاد گره و پیچ در موها جلوگیری شود. حتی بهتراست سالی دو بار موهایش کوتاه شود . مانند دیگر گربه‌ها، ریزش موهای آنها معمولا در بهار و پاییز اتفاق می‌افتد که در این دوران شانه کشی بیشتری را نیاز دارند.
ماهی یک بار حمام کردن و شستن موهای گربه پرشین با شامپو مخصوص که PH خنثی دارد پیشنهاد می شود ، همچنین در طول روز چندین بار اشک از چشمان این نوع گربه ها روان می شود . به همین دلیل برای جلوگیری از بروز مشکلات چشمی از جمله ایجاد خال، بهتر است هر روز با دستمالی تمیز، اطراف چشم گربه را تمیز نمایید. شستن دندان‌های این حیوان زیبا، یکی از ضروریات است. اگر بتوانید حداقل هفته‌ای 1 بار دندان‌های گربه را مسواک بزنید، بسیاری از هزینه‌های دندانپزشکی این حیوان کم می‌شود.
یکی دیگر از نکاتی که باید به آن توجه داشته باشید، ظرف خاک گربه شماست. ممکن است خاک در میان پنجه‌ها یا پوش بدن گربه شما جمع شود. در صورتیکه گربه و ظرف خاک او به خوبی تمیز نشوند، هیچ توقعی از پرشین خود نداشته باشید که استفاده از آن را ادامه دهد . پرشین کت خودتان را بیشتر در محیط منزل‌تان نگهداری کنید.
این گربه اصلاً مبارز خوبی نیست و در برابر سایر گربه‌ها و سگ‌ها عملکرد بسیار ضعیفی دارد. علاوه بر آن، هرچقدر گربه شما بیشتر بیرون ازخانه باشد، زحمت شما برای تمیز کردن پوش بدنش نیز بیشتر می‌شود. همچنین گربه های پرشینی که به بیرون از خانه می‌روند، در معرض خطر دزدیده شدن نیز قرار دارند. همچنین نباید فراموش کنید که ناخن های گربه‌ی شما هر دو هفته یکبار باید کوتاه شود.
انتهای پیام/