به گزرش گزارشگر دامپزشک نیوز_ این روزها صدور مجوز شکار بار دیگر توجه افکار عمومی را به خود جلب کرده است. آیا حیاتوحش ایران ظرفیت ادامه این سیاست را دارد؟ برای یافتن پاسخ سوال خود با یکی از اساتید دانشگاه به گفتگو نشستیم. با دامپزشک نیوز همراه باشید.
سازمان محیط زیست همچنان بر صدور مجوز شکار اصرار دارد. هرچند وقت یکبار جرقهای مثل انتشار عکسهایی که شکارچیان (بهویژه شکارچیان خارجی) از صید میگیرند باعث بلند شدن صدای مخالفان این رویه چند دههای میشود. این بار سخنان هاشم اسدزاده، رئیس موسسه مطالعات استراتژیک، جرقهای شد برای باز شدن دوباره پرونده صید و شکار؛ پروندهای جنجالی که موافقان و مخالفان سرسختی دارد.
فرهنگ قصریانی، استاد دانشگاه و عضو هیئتعلمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع در پاسخ این سوال که «آیا ادامه صدور مجوز شکار را منطقی میدانید؟» اظهار داشت: «چنانچه وضعیت محیط و زیستگاه پایدار باشد و تعادل بین پوشش گیاهی، خاک و آب و حیات وحش وجود داشته باشد، حیات وحش زادآوری نرمالی خواهد داشت و بالانس بین حیوانات علف خوار و اکوسیستم به وجود میآید اما نبود وجود مدیریت خوب از طرف دستگاه متولی، بیتوجهی به مسئله فرهنگسازی که باز هم دستگاه متولی هیچ برنامهای برای آن نداشته است و همچنین بحث خشکسالیهای سنوات اخیر آنچنان طبیعت ما را دچار مشکل کرده است که امروز طبیعت ایران توان پذیرش هیچ تنشی را ندارد.»
این کارشناس افزود: «ابتدا باید اجازه دهند طبیعت به وضعیت پایدار خودش بازگردد، اگر آمارها نشان داد گرایش پوشش طبیعی وگرایش زادآوری طبیعی مثبت است آنگاه میتوان برای این طبیعت تصصمیم جدید اتخاذ کرد. اکنون هر تصمیمی اشتباهی یک تنش جبران ناپذیر است.»
او ادامه میدهد: «اغلب به این موضوع توجهی نمیشود که طبیعت ما وضعیت نرمالی ندارد. اصلا منطقه امنی وجود ندارد و تاریخ ورود و خروج دام به زیستگاهها مشخص نیست و هزار مشکل دیگر نیز در این طبیعت به قوت خودت باقی هستند. کارهایی مانند دادن مجوزهای شکار همانند تیر خلاص به بقایای موجودیت اکو سیستم است.»
قصریانی در پاسخ به این سوال که “علت اصرار مسوولان بر صدرو مجوزهای شکار در حالی که حیات وحش کشور کشش این موضوع را ندارد چیست؟” گفت: «صدور مجوزهای شکار به مسئله کمبود بودجه باز نمیگردد، این موضوع در مرحله نخست به بیاطلاعی و نبود آمارهای صصحیح از وضعیت حیات وحش کشور و در مرحله بعدی به عدم مدیریت صحیح باز مربوط است.»
عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور میافزاید: «روشهای آمار برداری روشهای علمی هستند که در ایران از این علم بهره برده نشده است تا بتوان آمار برداری دقیقی از حیات وحش کشور داشته باشیم. از این نکته هم نباید غافل شد که در طبیعت کشور ما هیچ نقطه بکری وجود ندارد. گفته میشود مناطق حفاظت شده و چهار گانه ما منطقه امن محسوب میشود اما هیچ گاه نتوانستهایم امنیت کامل را در آن حاکم کنیم.»
لازم به ذکر است که خردادماه سال جاری، انتشار عکسی از یک قوچ ۱۴ ساله که در منطقه حفاظت شده و توسط دو آمریکایی، شکار شده بودند آتش اعتراضها و انتقادات علیه سازمان محیطزیست را شعلهورتر از همیشه کرد.
کمی بعد فاز دیگری از این منازعه، کلید خورد. حالا شماری از مجلسیان هم با استدلالهای دوستداران محیطزیست همراه شده بودند. مقامات محیطزیست که قبلا از بیاطلاعی منتقدان و ناآگاهی آنان از علم بومشناسی و پیچیدگیهای فرایند صدور پروانه شکار، سخن گفته بودند این بار، نمایندگان مجلس را در زمره گروه «ناآگاهان» قرار دادند. چند تن از نمایندگان مجلس توضیحات مسئولان و کارشناسان سازمان محیطزیست درباره صدور مجوز شکار را غیرکارشناسی دانسته بودند. سازمان محیطزیست حتی بیانیه داد و فروش شکار را امری قانونی دانست و از نمایندگان خواست اگر واقعا با این وضعیت مخالف هستند قانون را تغییر دهند. مقامات مختلف این سازمان، سازمان محیطزیست را تنها مرجع ذیحق برای تصمیمگیری درباره پروانههای شکار دانستند و آشکار دیگران را از ورود به این عرصه نهی کردند. پاسخ سازمان محیطزیست منطقی به نظر میرسد: به راستی اگر نمایندگان مجلس واقعا با مجوز شکار مخالف هستند چرا قانون را تغییر نمیدهند؟
گزارشگر دامپزشک نیوز:شاهپور پشابادی
انتهای پیام/