به گزارش خبرنگار دامپزشک نیوزـ دکتر محمد حسن بزرگمهری فرد در هفتمین کنگره بین المللی طیور وضعیت شیوع و کنترل بیماری های مختلف طیور در کشور را تشریح کرد و گفت: سالانه حدود یک میلیارد جوجه گوشتی در واحدهای مختلف تولید می شود. سهم هر ایرانی از این مقدار تولید 25 تا 30 کیلو گرم است. 45 میلیون مرغ تخمگذار در کشور داریم و با در نظر گرفتن این مقدار تولید احتمال وقوع بیماری ها را افزایش می یابد.
او ادامه داد: در تجربه 50 ساله خود فقط یک مورد ابتلا به سل را دیده ام. همچنین در مرغداری های صنعتی از باکتری سالمونلا پولوروم اثری دیده نمی شود. واکسیناسیون گسترده باعث شده که بیماری کولی‌باسیلوز هم مسئله ساز نباشد. کریزا هم از جمله بیماری هایی بود که قبلا خسارت سنگینی یه صنعت مرغداری وارد می کرد و اکنون مهار شده است.اما با وجود واکسیناسیون امکان بازگشت دوباره و تشدید آن وجود دارد. مایکرو پلاسما هم با صنعت مرغداری ایران همزاد بود و به دنبال اقدام سازمان دامپزشکی مدت ها کنترل شده بود اما یکی دو سال است که دوباره رویت می شود.
بزرگمهری فرد تصریح کرد: بیماری های بیهوازی از ابتدا وجود داشته و هنوز هم دیده می شود. اخیرا موارد بیماری در مادران گوشتی افزایش یافته است. بیماری نیوکاسل از ابتدا دردسرساز بوده و با وجود مصرف انواع واکسن ها متاسفانه موفقیت چندانی در کنترل این بیماری نداشته ایم و به محض انکه غفلت کنیم با تلفات گسترده مواجه می شویم.
او در ادامه افزود: بیماری برونشیت نیز خیلی زود تغییر شکل پیدا می کند و از بین می رود. در ارتباط با این بیماری سویه واریانت 2 است که در حال حاصر اذیت می کند. این سویه واکسن ندارد و می توان از واکسن ماساچوست استفاده کرد. بیماری بعدی انفولانزا اوایل اصلا مطرح نبود اما اکنون توجه روزمره را طلب می کند. متاسفانه در سال 84 بود که سویه اچ وان ان تو را تجربه و با تلفات گسترده شدیم. روش رایج کنترل این بیماری معدوم سازس کانون های الوده است.بیماری گامبور هم در نتیجه غفلت پرورش دهندگان ایجاد می شود و کنترل آن آسان است.
بزرگمهری فرد تاکید کرد: تقریبا تمامی بیماری های شایع در جهان در ایران هم دیده می شود.نمی توان گفت که در کنترل بیماری های موفقیت زیادی داشته ایم. امیدوارم شاهد روزی باشیم که با تکیه بر کارهای پژوهشی چنین ادعایی داشته باشیم. طولانی بودن مرزهای کشور، ورود گسترده گرد و غبار، ورود بدون کنترل مرغ و تخم مرغ، استفاده از مواد بیولوژیک نامناسب، وابستگی صنعتی شدید ما به خارج از کشور، برنامه ریزی نکردن برای کنترل بیماری ها، عدم توجه به فاصله منطقی بین مرغداری ها، قدیمی بودن ساختار صنعت مرغداری و عدم هماهنگی میان دانشگاه و صنعت از جمله عوامل این ناکامی هستند.
خبرنگار:شاپور پشابادی
انتهای پیام/