به گزارش دامپزشک نیوز، بسیاری از مردم عاشق این هستند که صورت زیبای سگهایشان را به سمت خود بچرخانند و به اعماق چشمان پراحساس آنها نگاه کنند تا سعی کنند بفهمند آنها چه می خواهند.
اما تحقیقات جدید نشان می دهد که دوستان چهار پای ما احساس مشابهی در مورد ما ندارند. مطالعه ای که در ژورنال علوم اعصاب منتشر شد نشان می دهد که مغز سگ ها از دیدن پشت سرمان به همان اندازه صورت ما هیجان زده می شود.
انسان ها برای جمع آوری اطلاعات به نشانه های صورت اعتماد می کنند، ما منطقه خاصی در مغز خود داریم که با مشاهده یک چهره فعال می شود. اما مطالعه جدید نشان می دهد که سگ ها صورت انسان را کاملاً به همان روش پردازش نمی کنند.
Attila Andics، محقق رفتار سگ در دانشگاه Ettöös Loránd در مجارستان و یکی از نویسندگان این مقاله گفت: آنها احساسات را از چهره می خوانند و می توانند افراد را تنها از روی صورتشان تشخیص دهند ، اما به نظر می رسد سایر علائم بدنی نیز به طور مشابهی برای آنها حاوی اطلاعات است .
آنها همچنین دریافتند، سگها بیشتر از دیدن صورت انسان یا سایر موارد ، به دیدن سگهای دیگر اهمیت می دهند.
سگها خیره شدن به سگهای دیگر را به خیره شدن به چهره انسانها ترجیح می دهند.
محققان از نوعی اسکن مغزی به نام تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی یا fMRI استفاده کردند. fMRI با اندازه گیری محلی که بیشترین جریان خون را دارد می تواند نشان دهد که قسمتهای مختلف مغز چقدر فعال هستند.
محققان 20 سگ خانگی و 30 انسان را تحت اسکن fMRI قراردادند که طی آن چهار ویدیوی 2 ثانیه ای مختلف به شرکت کنندگان ارائه شد. دریک کلیپ چهره انسان و دیگری پشت سر انسان نشان داده شد. دو فیلم آخر صورت سگ و پشت سر سگ بود. اطلاعات حاصل از اسکن ها نشان داد که انسان و سگ هر دو نگاه به اعضای گونه خود را ترجیح می دهند. مغز این سگها با دیدن سایر سگ ها در مقایسه با زمانی که انسانها را می دیدند، فعالیت بیشتری داشت. مغز انسانها نیز با دیدن سایر افراد بیشتر از دیدن سگ ها فعالیت می کرد.
اما آنچه “مغز” این حیوانات خانگی را از صاحبانشان متمایز می کند میزان فعایتشان آنها هنگام دیدن چهره ها است.
مغز یک سگ چه به صورت و چه به پشت سر خیره شود به یک میزان فعالیت دارد. در مقابل ، شرکت کنندگان انسانی مغزی داشتند که وقتی صورت به آنها نشان داده می شد، در مقایسه با وقتی که پشت سر را می دیدند بسیار فعال تر بود.
طبق گفته Carlo Siracusa، مدیر رفتارشناسی حیوانات در دانشکده دامپزشکی دانشگاه پنسیلوانیا ، سگ ها برای جمع آوری اطلاعات می توانند به زبان بدن و سایر حواس اعتماد کنند.آنها از روشهای دیگر ارتباطی مانند موقعیت گوش – که از جلو و از پشت قابل مشاهده است – استفاده می کنند. موقعیت گوش در مورد روحیه سگ خواهد گفت. وی گفت: ما انسانها گوش خود را تکان نمی دهیم.
سگ ها همچنین بوی نامطبوع غیرمعمولی دارند که بین 10 تا 100 هزار بار شدید تراز بوی انسان است.
بنابراین آنها می توانند فرمونهایی را که سگهای دیگر از خود به جای گذاشته اند ، تشخیص دهند ، که ممکن است اطلاعات بیشتری نسبت به نگاه کردن به آنها منتقل کند.
سگ ها گفتار را به همان روشی که ما می فهمیم ، درک می کنند، همانطور که گفته شد ، بخش هایی از مغز سگها وجود دارد که مشابه انسانها عمل می کند.
وقتی انسان حرف شخصی را می شنود ، مغز ما کار پردازش ارتباط بین نیمکره چپ و راست را تقسیم می کند. ابتدا نیمکره راست بر تجزیه لحن اصلی گوینده متمرکز است و سپس نیمکره چپ معنی آنچه را که شنیده ایم پردازش می کند.
محققان در سال 2014 کشف کردند که مغز سگ ها پردازش گفتار را به همان روش انجام می دهد ، اگرچه دانشمندان از ترتیب وقوع آن مطمئن نبودند.
با این حال ، مطالعه “گزارش های علمی” نشان داد که سگ ها ابتدا لحن و سپس معنی را به همان ترتیب انسان درک می کنند. نویسندگان با استفاده از fMRI فعالیت مغز 12 سگ خانگی ، شش سگ گله اسکاتلندی ، پنج سگ شکاری طلایی و یک سگ گله آلمانی را بررسی کردند.
آنها سگها را وادار به شنیدن کلمات تمجیدی مثل “باهوش” ، “آفرین” و “عالیه” و همچنین کلماتی خنثی مانند “مثل اینکه” و “هنوز” با هر دو لحن تمجیدی و خنثی کردند.
اطلاعات نشان میدهد سگ ها ابتدا لحن وسپس کلمات را تجزیه و تحلیل می کنند.
ترجمه: مهسا فتح آبادی